|
|
|
|
"سازمان ثبت احوال کشور" سازمانی با شخصیت حقوقی مستقل از لحاظ اداری،
مالی، و اجرایی و از حیث تشکیلاتی در دولت وابسته به وزارت کشور است.
این
سازمان بصورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد
مرکزی بوده و آئین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می
نماید. به دلیل گستردگی وظایف قانونی، "سازمان ثبت احوال کشور" در اقصی
نقاط کشور به ارائه خدمات مشغول بوده و پر مراجعه ترین سازمان دولتی است.
تاریخچه
ثبت احوال به صورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی
است، در ایران قانون ثبت احوال در جلسه مورخ 20 آذر ماه 1297 هجری شمسی
هیات وزیران به تصویب رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام
فاطمه ایرانی در تاریخ 3 دی ماه 1297 در تهران فعالیت خود را آغاز کرد و طی
10 سال در تمام استانها و شهرستانهای بزرگ دایر و فعال شد.
براساس
قانون مصوب 20 خرداد 1307 "اداره کل احصائیه و سجل احوال" تابع وزارت کشور
تاسیس و بطور مستقل شروع به کار نمود. بعد از آن نیز در سال 1319 با تصویب
قانون جدید و تهیه و تدوین آئین نامه مربوطه نام قبلی به "اداره کل آمار و
ثبت احوال" تغییر یافت.
در
تیر ماه 1355 "سازمان ثبت احوال کشور" با شکل نوین و شرح وظائف معین به
تصویب رسیده و آخرین اصلاحات در پاره ای از مواد آن در سال 1363 توسط مجلس
شورای اسلامی به عمل آمده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|