شفاعت حضرت زهرا سلام الله علیها در قیامت:
لا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِى مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَلِدُونَ * لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَتَتَلَقَّهُمُ الْمَلَئِکَةُ هَذَا یَوْمُکُمُ الَّذِى کُنتُمْ تُوعَدُونَ
آنان صداى (زبانه کشیدن آتش) را نمىشنوند و آنان در آنچه (از نعمتها و کامیابىها که دلشان بخواهد جاودانهاند*. بزرگترین وحشت (قیامت) آنان را غمگین نمىسازد و فرشتگان به ملاقات (و استقبال) آنان مىروند (و مىگویند:) این روزى است، که به شما وعده داده شده بود
انییاء/103-104
مسأله شفاعت، چیزى است که ریشهى قرآنى و حدیثى داشته و ضرورت مذهب به حساب مىآید.بنابراین، یکى از شفعاى روز قیامت آن هم در حد وسیع حضرت فاطمهى زهرا سلام الله علیها
می باشد.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در باره این آیه ی شریفه نقل شده است:
"دخترم فاطمه سلام الله علیها همراه فرزندان و شیعیانش و از غیر شیعه نیز هر آنکس که خیری به آنان رسانده باشد به بهشت وارد می شوند. این فرموده ی خدای تعالی است لا یحزنهم الفزع الاکبر که آن روز قیامت است و هم فیما اشتهت انفسهم خالدون به خدا قسم که آنها فاطمه و فرزندانش و شیعیانش اند و از غیر شیعه نیز کسانی که خیری به آنها رسانده باشند.
تفسیر فرات ابراهیم ص 97
روزى سلمان به پیامبر صلى اللَّه علیه و آله خدا گفت: اى مولاى من! تو را سوگند به خدا، از عظمت
فاطمه سلام الله علیها در روز قیامت سخنی بفرمایید
پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله با تبسم رو به سلمان کرد و فرمود: سوگند به آن آفریدگارى که جانم در دست اوست، فاطمه علیهاالسلام را در آن روز بر ناقهاى از ناقههاى بهشت سوار مىکنند، جبرئیل و میکائیل به ترتیب از راست و چپ او حرکت مىنمایند. امیرالمؤمنین پیشاپیش و حسن و حسین از پشت سر، وى را همراهى مىکنند، تا بدین طریق فاطمه علیهاالسلام از پلصراط مىگذرد و پس از گفتگوهاى زیاد، آنگاه خطاب مىرسد: فاطمه! هرچه مىخواهى بخواه.
فاطمه عرض مىکند:
اسالک ان لاتعذب محبى، و محب عترتى بالنار، فیوحى اللَّه الیها: یا فاطمه! و عزتى و جلالى و ارتفاع مکانى، لقد آلیت على نفسى من قبل ان اخلق السموات و الارض بالفى عام ان لااعذب محبیک و محبى عترتک بالنار. (1)
خدایا! از تو مىخواهم علاقهمندان خود و فرزندانم حسن و حسین را در آتش مسوزان. خطاب مىرسد: یا فاطمه! سوگند به عزت و جلالم، دو هزار سال پیش از خلق آسمانها و زمین، بر خودم لازم کردهام که این حاجت تو را برآورم.
و من الله التوفیق و علیه التکلان