سازمان ثبت احوال کشور

‌ماده 1 - به موجب این قانون کلیه مراکز تخصصی درمان ناباروری ذیصلاح مجاز‌خواهند بود با رعایت ضوابط شرعی و شرایط مندرج در این قانون نسبت به انتقال‌جنین‌های حاصله از تلقیح خارج از رحم زوجهای قانونی و شرعی پس‌ازموافقت کتبی‌زوجین صاحب جنین به رحم زنانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی ناباروری‌آنها (‌هر یک به تنهایی یا هر دو) به‌اثبات رسیده اقدام نمایند.

‌ماده 2 - تقاضای دریافت جنین اهدایی باید مشترکاً از طرف زن و شوهر تنظیم و‌تسلیم دادگاه شود و دادگاه در صورت احراز شرایط ذیل مجوز دریافت جنین را صادر‌می‌کند:
‌الف - زوجین بنا به گواهی معتبر پزشکی، امکان بچه‌دارشدن نداشته باشند و زوجه‌استعداد دریافت جنین را داشته باشد.
ب - زوجین دارای صلاحیت اخلاقی باشند.
ج - هیچ‌یک از زوجین محجور نباشند.
‌د - هیچ‌یک از زوجین مبتلا به بیماریهای صعب‌العلاج نباشند.
‌هـ- هیچ‌یک از زوجین معتاد به مواد مخدر نباشند.
‌و - زوجین بایستی تابعیت جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند.

‌ماده 3 - وظایف و تکالیف زوجین اهداء گیرنده جنین و طفل متولد شده ازلحاظ‌نگهداری و تربیت و نفقه و احترام نظیر وظایف و تکالیف اولاد و پدر و مادر است.

‌ماده 4 - بررسی صلاحیت زوجین متقاضی در محاکم خانواده، خارج از نوبت و‌بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی مدنی صورت خواهد گرفت و عدم تأیید صلاحیت‌زوجین قابل تجدیدنظرمی‌باشد.

‌ماده 5 - آئین‌نامه اجرائی این قانون ظرف مدت سه ماه توسط وزارت بهداشت،‌درمان وآموزش پزشکی با همکاری وزارت دادگستری تهیه و به تصویب هیأت‌وزیران‌خواهد رسید.

 ‌آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور

 فصل اول ـ تعاریف و کلیات      

ماده 1 ـ در این آیین‌نامه‌، واژه‌ها و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌رود:

الف ـ قانون‌: منظور قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور ـ مصوب 1382 ـ است‌.
ب ـ جنین‌: نطفه حاصل از تلقیح خارج از رحمی زوجهای قانونی و شرعی است که از مرحله باروری تاحداکثر پنج روز خواهد بود. این جنین می‌تواند به دو صورت تازه و منجمدباشد.  
پ ـ اهدای جنین‌: واگذاری داوطلبانه و رایگان یک یا چند جنین از زوجهای واجد شرایط مقرر در قانون‌و این آیین‌نامه به مراکز مجاز تخصصی درمان ناباروری برای انتقال به زوجهای متقاضی دارای شرایط مندرج‌در قانون‌.  

 
فصل دوم ـ شرایط اهدا و دریافت جنین‌ 
ماده 2 ـ زوجهای اهداکننده باید دارای شرایط زیر باشند: 
الف ـ علقه و رابطه زوجیت قانونی و شرعی‌.       
ب ـ سلامت متعارف جسمی و روانی و ضریب هوشی مناسب‌.     
پ ـ نداشتن اعتیاد به مواد اعتیادآور و روان‌گردان‌.        
ت ـ مبتلانبودن به بیماریهای صعب‌العلاج نظیر ایدز، هپاتیت و ...
تبصره ـ مراکز مجاز تخصصی درمان ناباروری مکلفند قبل از دریافت جنین ازاهداکنندگان‌، وجودشرایط مذکور در این ماده را احراز نمایند.      
ماده 3 ـ اهدا جنین باید با موافقت و رضایت کتبی زوجهای اهداکننده و در مراکز مجازتخصصی درمان‌ناباروری‌، با احراز هویت آنان و به صورت کاملاً محرمانه انجام گیرد.  
ماده 4 ـ زوجهای متقاضی جنین اهدایی باید واجد شرایط مقرر در ماده (2) قانون باشند. 
ماده 5 ـ رسیدگی به درخواست دریافت جنین اهدایی‌، در دادگاه صالح و خارج از نوبت وبدون رعایت‌تشریفات آیین دادرسی مدنی به عمل می‌آید. صدور حکم به رد درخواست و عدم تأیید صلاحیت زوجین قابل تجدیدنظر می‌باشد.    

فصل سوم ـ تکالیف و وظایف مراکز مجاز درمان ناباروری‌   
ماده 6 ـ مراکز مجاز تخصصی درمان ناباروری مکلفند نسبت به موارد زیر اقدام نمایند:
الف ـ نگهداری جنینهای اهدایی از سوی اهداکنندگان مسلمان و غیرمسلمان به طورجداگانه و رعایت‌تناسب دینی و مذهبی زوجهای متقاضی با جنین اهدایی در زمانانتقال‌. 
ب ـ دریافت و نگهداری رأی قطعی مرجع قضایی از متقاضی‌.

ماده 7 ـ صدور گواهی عدم‌توانایی باروری و همچنین توانایی زوجه در زمینه دریافت ونگهداری جنین‌،پس از انجام تستها و آزمایشهای دقیق پزشکی در صلاحیت مراکز مجازتخصصی درمان ناباروری می‌باشد.